Het is nu al weer 8 jaar geleden dat ik voor het laatst regelmatig naar de bieb ging met de gratis kaart van mijn dochter. Zij maakte er amper gebruik van en ik des te meer al ging ze wel altijd gezellig mee. Voor mij is het nu 10 jaar geleden dat ik zelf een abonnement had en dat voor zo lang ik het me kan herinneren van kinds af aan. Ik was daarmee gestopt omdat het abonnementsgeld ineens van 30 naar 65 euro ging per maand. Je mocht tien boeken per keer altijd meenemen. De moderne romans waren echter 25 eurocent per stuk en moest je tegen betaling laten reserveren. Als je te laat was, kostte het per dag 25 eurocent per boek. Dat viel niet altijd mee om de datum te onthouden en ik moest dan ook vaak per jaar boete betalen voor mijn stapels boeken. Het leek echter dat er meer boeken verkocht werden dan ingekocht. De plankjes die altijd mijn interesse hadden, werden steeds leger en leger. De bakken met boeken te koop steeds groter. Ik nam al lang geen tien boeken per keer meer mee. Kortom het werd voor mij steeds oninteressanter. Toen het gratis abonnement van mijn dochter dan ook stopte, was het even vreemd na zoveel jaren niet meer te gaan, maar alles went. Overigens heeft de bieb het bij ons niet overleefd. Vorige jaar was einde verhaal bieb in ons dorp. Te veel nieuwe
ideeën en veel mensen die afgehaakt waren vanwege de toen al hoge
prijzen. Tja, wat zal ik daarop zeggen, ik hoorde daar ook bij.
Ik kwam toch al snel aan 100 euro per jaar en dat was weer winst om niet meer te gaan. Ik begon weer af en toe nieuwe boeken te kopen, o.a. over handwerken, gezondheid. tuin of op spiritueel gebied.
Tegenwoordig koop ik nog steeds nieuwe (daar zou ik eigenlijk op moeten besparen als consuminderaar, maar dat is een van het weinige aan luxe waar ik iets aan uitgeef), maar ook tweedehandse. Bij de kringlopen (zoals Emmaus) zijn de boeken maar 50 cent per stuk en bij het Goed vanaf 75 eurocent. Dat zijn toch heel wat boeken voor ik aan het bedrag van 100 euro kom in de tijd dat ik nog naar de bieb ging. Ik kom dan ook nu de boeken weer tegen die ik toen ook graag bekeek.
Alleen sinds dit jaar heb ik weer een echte leesmanie voor romans en thrillers afgewisseld met de genoemde naslagwerken. Daar ik nu wat regelmatiger de kringlopen bezoek, kom ik ook weer regelmatiger met romans thuis. Dat is nu tegenwoordig de vervanging van de bibliotheek voor mij. Dat zijn toch allemaal boeken van 20 euro of meer geweest, dus toch leuk zo. Van tijd tot tijd ruim ik dit soort boeken ook weer op als ik ze gelezen heb. De slechte verdwijnen meteen richting goed doel of bekenden (wat zij ook doen en ik er een stel krijg) en de indrukwekkendste mogen nog even blijven staan.
En zo recyclen we met z'n allen toch heel wat aan boeken in een veel goedkopere vorm dan een bibliotheek aan totale kosten, berekent van abonnement en de kosten per boek. Je moet dan wel soms wat langer wachten op het juiste boek. Maar dat heb ik ook met films. Ik ga nooit naar de bioscoop en wacht geduldig af tot het op de tv verschijnt. Ik loop jaren achter daarmee, maar heb geloof ook niet zoveel gemist daarmee.
Nu ga ik me weer storten op de autobiografie van Michael Caine, een hele dikke pil en leuk geschreven. Hiervoor heb ik me gewaagd aan een andere dikke pil, genaamd Mao, geschreven door zijn lijfarts. Dat was heel indrukwekkend om zoveel over China te weten te komen. Dat lees je niet in een gemiddeld geschiedenisboek. Al krijgt de geschiedenis zo wel een beter visionele voorstelling. Dat heb ik nu met de het boek over en door de acteur Michael Caine over het Londen uit de tijd om en nabij de Tweede Wereldoorlog waar ik totaal geen idee van had. Voorlopig ben ik met dit boek weer even wat weken zoet en dat voor 50 cent.
