woensdag 7 maart 2012

Herbegin opruimen


Na een ijverig begin dit jaar van weken dagelijks een beetje opruimen (de rage in Blogland 2012), moest ik noodgedwongen rust nemen en dan is het moeilijk om de eerste stappen weer te zetten om verder te gaan. Even heel diep zuchten. De eerste stappen zijn afgelopen weekend inmiddels weer gezet. Onze grote ergernis uit de huiskamer is namelijk nu weg. Dat was een grote verroeste hondenbench. Goed bedoeld, kregen we die toen we een hond van een jaar kregen om hem van alles te leren. Is maar weinig gebruikt eerlijk gezegd. Uiteindelijk werd de bench alleen nog maar gebruikt als uitkijktoren naar buiten voor de poezen en erin voor de hondenspeeltjes en knauwgevalletjes op te bergen. Het was natuurlijk wel erg schattig als hij met zijn neus de bench opendeed en er weer heel gelukkig al huppelend met een speeltje of botje uitkwam. Net zoals met kleine kinderen, ruimde ik dan regelmatig al zijn spulletjes weer op en hup in de hondenbench ermee. Maar het is natuurlijk van de zotte om alleen daarvoor een grote verroestte bench daar te hebben staan.
De hond werd er ook al tijden niet meer in opgesloten voor als hij iets gedaan had wat niet mocht. Het past gewoonweg niet bij ons al dat gedril. Op zijn tijd 'nee' zeggen, maar niet als een sergeant alles lopen te corrigeren en opsluiten. Je wordt er zelf alleen maar stapel van, wij tenminste wel. Een hond hoort niet in een kooi. Natuurlijk vermenselijk ik hem dan en denk eraan als ik bij het minste geringste zelf zou worden opgesloten. Ik ben meer van met zachte hand corrigeren en bijsturen, tenslotte is het nog een jonge hond met nog steeds van dat puppy-achtige gedrag. Is zelfs wel heel erg leuk om zo'n speelhond te hebben en die graag van afwisseling van speelgoed houdt.
Maar goed, de bench staat nu ingeklapt opgeslagen voor het geval het ineens wel nodig moet zijn. Het echte wegdoen zelf is een volgende fase. Eerst even aan het idee wennen dat het zo ook kan. Wat heb ik nu een zee van ruimte terug in mijn huiskamer! Heerlijk! De hond heeft nu een oude plastic groentenbox met al zijn rommeltjes gekregen en komt al weer met van alles en nog wat aanzetten. Wie er wel moeite mee hebben, zijn de poesjes, die kijken me steeds aan dat ze niet meer naar buiten kunnen kijken. Nee, nee ik verplaats me nu echt niet in de poesjes om het terug te zetten hoor :-) De bench blijft echt ingeklapt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten